بیمارتر از بایدن!
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۱۹۹۶۷
حالا شاید علاوهبر افتضاح خروج از افغانستان بر سر یک چیز دیگر نیز در آمریکا هیچ اختلافی نباشد: «افتضاح دعواهای داخلی آمریکا».در چنین فضایی باید مشتاقانه به تماشای کارزارهای انتخابات ریاستجمهوری نشست.
به گزارش مشرق، سیدمحمدعماد اعرابی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: این روزها شاید در آمریکا بر سر همه چیز اختلاف باشد اما دستکم در یک مورد هیچ اختلافی نیست: «افتضاح خروج از افغانستان».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فرار آمریکا از افغانستان آنقدر مفتضحانه بود که رئیسجمهور پیشین ایالات متحده، ژنرال «مارک میلی» رئیسوقت ستاد مشترک ارتش آمریکا را برای این افتضاح لایق اعدام دانست. «مارک میلی» نیز که یکی از مخالفان سرسخت ترامپ به شمار میرفت و در سخنرانی بازنشستگیاش از ریاست ستاد ارتش آمریکا، تلویحا او را «دیکتاتور خودخوانده» نامیده بود؛ خروج آمریکا از افغانستان را یک «شکست راهبردی» در کارنامهاش به شمار آورد. اما این افتضاح را فقط نباید به پای نظامیان آمریکا نوشت. ماجرای «خروج از افغانستان» جلوهای از پریشانی و سرگیجه تصمیمسازی در حاکمیت آمریکا است.
آگوست ۲۰۲۱ مجری شبکه ایبیسی از بایدن پرسید: «آیا مشاوران نظامی به شما نگفتند باید ۲۵۰۰ سرباز در افغانستان باقی بگذاریم؟» بایدن پاسخ داد: «نه. تا آنجایی که به خاطر میآورم هیچ کس این را به من نگفت.» اما ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱ فرماندهان ارشد نظامی آمریکا از جمله «کنت مککنزی»، فرمانده وقت ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام) و «مارک میلی» رئیسوقت ستاد مشترک ارتش در جلسه استماع کمیته نیروهای مسلح سنا به همراه «لوید آستین» وزیر دفاع حاضر شدند و گفتند به رئیسجمهور آمریکا توصیه کرده بودند حدود ۲۵۰۰ سرباز آمریکایی در خاک افغانستان باقی بمانند و تصریح کردند که با شیوه خروج فعلی آمریکا از افغانستان موافق نبودند. میلی اندکی بعد در جلسه محرمانه دیگری با حضور سناتورهای آمریکایی شرکت کرد و آنطور که آکسیوس از محتوای این جلسه افشا کرده است؛ رئیسوقت ستاد مشترک ارتش آمریکا در آن جلسه وزارت خارجه این کشور را مقصر خروج افتضاحآمیز از افغانستان دانست. آن طرف در وزارت خارجه ایالات متحده اما توپ را در زمین کاخسفید میاندازند؛ «کریس ویپل» در کتاب خود با عنوان «نبرد زندگی او»(The Fight of His Life) از قول «ویلیام برنز» رئیسسازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(CIA) مینویسد: «سازمان اطلاعاتی آمریکا کار خود را صادقانه انجام داده و به ضعفهای رهبری افغانستان و نیروهای ارتش این کشور اشاره کرده بوده است.... تمام این مسائل به بایدن اطلاع داده شده بود.» کاخ سفید البته در این مورد تلاش میکند کاسه کوزهها را بر سر مقامات پیشین آمریکا بشکند و «ران کلین» رئیسکارکنان کاخ سفید در اظهاراتی تند «لئون پانتا» رئیسپیشین سازمان اطلاعات مرکزی(CIA) را به عنوان فردی که مسئول آموزش نیروهای نظامی افغانستان بوده، سرزنش کرد.
اختلاف در میان مسئولان اجرایی امری طبیعی است و در هر کشوری میتواند وجود داشته باشد اما اختلافات در میان دولت و دولتمردان آمریکا فراتر از رویهای مرسوم و عادی به نظر میرسد. از همان ابتدای تشکیل دولت بایدن اختلافات میان او و سایر مقامات دولت آغاز شد. رئیسجمهور آمریکا در اولین ماههای حضورش در کاخ سفید با ابراز نارضایتی از عملکرد معاونش، «کامالا هریس» را یک «پروژه نیمهکاره» خواند. به صورت متقابل نزدیکان هریس نیز از جایگاه سیاسیای که بایدن برای او تعریف کرده شکایت کردند. خبر تنشها میان رئیسجمهور آمریکا و معاونش به رسانههای آمریکایی مثل سیانان و فاکسنیوز درز کرد تا جایی که فاکسنیوز مدعی شد بایدن ممکن است فردی جدید را به عنوان معاون خود انتخاب کند. همین اختلافات سبب شد تا معاون رئیسجمهور آمریکا نسبت به همتایان پیشین خود از اذهان و محافل عمومی دور بماند.
دولت بایدن هنوز یک ساله نشده بود که دو نفر از مدیران ارشد کاخ سفید استعفا دادند. «اما رایلی» رئیسدفتر ارتباطات کاخ سفید و «اشلی اتین» مدیر ارتباطات «کامالا هریس» هر دو به صورت غیرمنتظره در نوامبر ۲۰۲۱ از سمت خود کنارهگیری کردند. ۱۶ ماه بعد استعفای ناگهانی «سوزان رایس» مشاور سیاست داخلی بایدن مهر تأیید دیگری بر اوضاع آشفته کاخ سفید بود. تقریبا همان زمان بود که یک استعفای ناگهانی دیگر در دولت آمریکا مطرح شد. می۲۰۲۳ انبیسی به نقل از سه مقام وزارت دفاع آمریکا خبر از استعفای «کالین کال» معاون وزیر دفاع و سیاستگذار ارشد پنتاگون داد. استعفاهای ناگهانی در وزارت خارجه آمریکا هم وجود داشت مثل استعفای ناگهانی «ند پرایس» از سمت خود به عنوان سخنگوی وزارت خارجه؛ استعفایی که «آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه آمریکا از بیان علت آن خودداری کرد.
اما اگر استعفای «ند پرایس» و برکناری معاونش «جالینا پورتر» را نادیده بگیریم، پیش از آنها برکناری «ریچارد نفیو» یکی از مقامات ارشد وزارت خارجه آمریکا و عضو گروه مذاکرهکنندگان آمریکایی با ایران بود که ژانویه ۲۰۲۲ خبرساز شد. اگرچه مقامات آمریکایی دوست داشتند خداحافظی نفیو را امری کاملا طبیعی جلوه دهند و گفتند: «هیچ یک از اعضای تیم به دلیل هیچ چیز دیگری غیر از دلایل عادی پرسنلی کنار گذاشته نشده یا از تیم جدا نشدهاند.» اما «ریچارد نفیو» خودش در توئیتر علت این کنارهگیری را امری عادی و پرسنلی اعلام نکرد و گفت: «من در ششم دسامبر تیم مذاکرهکننده با ایران را به دلیل اختلافنظر صادقانه در مورد سیاست، ترک کردم. هفته گذشته هم وزارت امور خارجه را ترک کردم.» علاوهبر نفیو مدتی بعد «دان شاپیرو» و «جارت بلانک» دو عضو ارشد دیگر از گروه مذاکرهکنندگان آمریکایی نیز ترجیح دادند از وزارت خارجه آمریکا جدا شوند. آن روزها گمانهزنی رسانههای غربی و به تبع آنها جریان غربگرای داخل ایران از این تغییر و تحولات، ارسال نشانههای مثبت از طرف بایدن و «رابرت مالی»(نماینده ویژه آمریکا در امور ایران) به ایران با کنارگذاشتن افراد تندرو از تیم مذاکراتی آمریکا بود اما وقتی «رابرت مالی» هم در ژوئن ۲۰۲۳ برکنار شد؛ آنچه بیش از این خوشخیالیها، واقعی به نظر میرسید اختلافات شدید و دوقطبی حتی در داخل عالیترین نهادهای تصمیمگیری آمریکا مثل وزارت خارجه این کشور بود.
جنجالهای اخیر در محافل آمریکایی درباره افشای رایانامههای برخی مشاوران وزارت خارجه آمریکا در موضوع پرونده هستهای ایران میتواند شاهد دیگری برای این ماجرا باشد. ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۳(۷ مهر ۱۴۰۲) تارنمای آمریکایی سمافور خبر از دسترسی خبرنگاران خود به متن بیش از هزار رایانامه کارشناسان آمریکایی مرتبط با وزارت خارجه آمریکا در موضوع پرونده هستهای ایران داد. آنها مدعی شدند تحلیل این دادهها نشان میدهد برخی کارشناسان آمریکایی و اروپاییِ ایرانیالاصلِ به خدمت گرفته شده توسط وزارت خارجه آمریکا در موضوع مذاکرات هستهای بیش از آنکه منافع ایالات متحده را رعایت کنند، تحت نفوذ ایران بودهاند. این ادعا البته روایتی یک سویه بود چون فقط به مواردی میپرداخت که افراد مورد نظر در نامههایشان تعامل مثبتی همسو با نظر برخی مقامات ایرانی داشتند و اصلا به مواردی اشاره نمیکرد که طرفهای ایرانی تحت تأثیر نظر این کارشناسان آمریکایی به تغییر دیدگاههای خود پرداختند. واقعیت اینطور به نظر میرسید که نسل جدیدی از دلالان رابطه ایران و آمریکا شکل گرفته بود و حالا دستکم بخشی از این شبکه دلالی تازه تأسیس، قربانی یک نزاع جناحی در عالیترین سطوح سیاسی وزارت خارجه آمریکا میشد.
«شکاف»، «اختلاف»، «افتراق» و واژههای دیگری از این دست، اصلیترین کلیدواژهها در تحلیل آمریکای امروز است. اختلافی که از پایینترین سطوح در کف جامعه آمریکا شروع میشود و تا عالیترین سطوح حاکمیتی آن وجود دارد. آخرین مورد مربوط به برکناری «کوین مککارتی» رئیسمجلس نمایندگان آمریکا به عنوان سومین مقام قدرتمند این کشور بعد از رئیسجمهور و معاون رئیسجمهور بود. درخواست برکناری او توسط همحزبیهایش فقط به این دلیل مطرح شد که مککارتی با به رأی گذاشتن لایحه بودجه ۴۵ روزه، مانع از تعطیلی دولت «جو بایدن» شده بود!
حالا شاید علاوهبر «افتضاح خروج از افغانستان» بر سر یک چیز دیگر نیز در آمریکا هیچ اختلافی نباشد: «افتضاح دعواهای داخلی آمریکا». در چنین فضایی باید مشتاقانه به تماشای کارزارهای انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده نشست. انتخابات در چنین جامعهای نه فیصلهبخش که نقطه نزاع دیگری برای قطبیدگی هر چه بیشتر خواهد بود. این روزها همه از بیماری و فرتوتی رئیسجمهور آمریکا میگویند اما ظاهرا آمریکا بیمارتر از بایدن است.
منبع: مشرق
کلیدواژه: تحلیل روز قیمت انتخابات آمریکا جو بایدن ترامپ سنتکام کنت مک کنزی کاخ سفید پرونده هسته ای ایران بایدن کوین مک کارتی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت وزارت خارجه آمریکا رئیس جمهور آمریکا خروج از افغانستان ایالات متحده کاخ سفید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۱۹۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پژوهشگر فلسطینی: اعتراضات دانشجویی، نتانیاهو، بایدن و حتی ترامپ را سردرگم کرده است
«محمد جرادات» نویسنده و پژوهشگر سیاسی فلسطینی درباره تظاهرات اخیر دانشجویان دانشگاههای آمریکایی که در حمایت از ملت فلسطین به ویژه غزه در برابر جنایات رژیم صهیونیستی و در اعتراض به سیاستهای آمریکا در حمایت از این رژیم برگزار شد، گفت: این اعتراضات که دانشگاههای آمریکا شاهد آن است به دانشگاههای اروپایی، استرالیایی و دانشگاههایی در آسیا، جهان عرب و اسلام از جمله ایران و لبنان و حتی دانشگاه بیرزیت در کرانه باختری فلسطین گسترش یافت
وی اظهار داشت، این دانشگاهها در خیزش جهانی خود حامل پیامی بسیار قوی برای آمریکا و سیاستهای استعماری و استکباری آن در مقابله با مظلومان جهان به ویژه مردم فلسطین و غزه هستند که از زمان حمله هفتم اکتبر مقاومت فلسطین در معرض کشتار جمعی از سوی اسرائیل قرار گرفتند؛ حملهای که هدف آن دفاع و پیروزی ملت فلسطین در برابر هفتاد و پنج سال مظلومیت و مقابله با اشغالگری رژیمی بود که موجودیت خود را بر فراز تپه های فلسطین اشغالی بنا کرد.
جرادات عنوان داشت، این اعتراضات و این جنبشها در دانشگاههای آمریکا از سوی دانشجویان متعلق به نسل دهه بیست هستند؛ نسلی که به نظر میرسد به نخبگان و گروه سیاسی حاکم آمریکا در سنا و کنگره و احزاب دموکرات و جمهوریخواه و این نخبگان سیاسی که اسیر لابی صهیونیستی شدهاند اعتقادی ندارند.
وی ادامه داد: یکی از این سیاستمداران فاقد اراده آمریکایی را دیدیم که به «نعمت شفیق»، رئیس دانشگاه کلمبیا میگوید «آیا میدانید اسرائیل موهبتی از جانب خداست و وقتی در مقابل اسرائیل میایستید نفرین میشوید». این سیاستمدار آمریکایی به این طرز عجیب و وحشتناک درباره پرستش اسرائیل صحبت میکند.
اعتراضات دانشجویی در آمریکاپژوهشگر فلسطینی تصریح کرد: بنابراین، این جنبش دانشجویی آمریکایی که علیه سیاستهای آمریکا شورش کرده، انتظار ندارد که این نخبگان سیاسی موضع خود را تغییر دهند، زیرا آنها با اسرائیل به عنوان یک معبود برخورد میکنند و آن را فراتر از منافع آمریکا میدانند. این افراد به اسرائیل به عنوان مروارید تاج تمدن غرب مینگرند. بنابراین، این بیگانگی فرهنگی و بیگانگی سیاسی که نخبگان سیاسی در آمریکا، بخشهایی از اروپا، در آلمان و در انگلیس از آن رنج میبرند، در بینش و فرهنگ غرب علیه ملت عربی و اسلامی ریشه دوانده است. بنابراین آنها به عنوان مثال با ایران به عنوان یک اشتباه موجودیتی برخورد میکنند. چرا؟ چون تسلیم سیاست اسرائیل در منطقه نمیشود و در مقابل سیاست آمریکا ایستاده است که میخواهد اسرائیل مقصد و قبله همه سازشکاران و عادیسازان روابط و کسانی باشد که منافع آنها و منافع اسرائیل را تامین میکنند.
نویسنده فلسطینی درباره آثار و نتایج این انتفاضه دانشجویی آمریکایی عنوان داشت، جنبش آمریکایی امروز در چندین سطوح فوایدی داشته و اگر تشدید شود، ممکن است نتایج بیشتری محقق کند. این جنبش، نتانیاهو و تیمش در تلآویو، بایدن و حتی ترامپِ کاندیدای انتخابات را سردرگم کرده و همه را در مظان اتهام قرار میدهد. اکثریت این نسل جدی میخواهند سیاست آمریکا را از خدمت کردن مطلق به منافع رژیم اسرائیل دور نگه دارند و جلوی جنایات را در غزه بگیرند.
جرادات تصریح کرد: این دانشجویان در ابتدای جنبش خود مطالبات سادهای را مطرح کردند، به طور مثال، از دانشگاه کلمبیا خواستند تمام تحقیقاتی را که برخی از دانشجویان به نفع وزارت جنگ رژیم اسرائیل انجام میدهند و در زمینه هواپیماهای بدون سرنشین و توسعه برخی موشکها است متوقف کند. آنها میخواستند دانشگاهشان از شرکتهایی که با ارتش اشغالگر سر و کار دارند فاصله بگیرد، اما رئیس دانشگاه با وجود اینکه اصالتا عرب است، به پلیس مجوز ورود به حریم دانشگاه را داد و از ارتش آمریکا خواست به دانشگاهها حملهور شود.
محمد جرادات، تحلیلگر فلسطینیوی افزود: ۴۰ دانشگاه آمریکایی درگیر چیزی شبیه انقلاب و جنبش هستند. این امر نمیتواند سیاست آمریکا را تغییر دهد، مگر اینکه وارد حوزه قضایی شود و دستگاه قضایی آمریکا نسبت به این خیزش دانشجویی جانبدارانه وارد عمل شود و یا اینکه تبدیل به یک جریان سیاسی انتخاباتی شود که وضعیت سیاسی انتخاباتی را علیه حزب دموکرات و حزب جمهوریخواه تغییر دهد.
نویسنده فلسطینی در پاسخ به میزان اثرگذاری جنبشهایی از این دست بر سیاستهای آمریکا گفت: بله این جنبشها میتواند تاثیرگذار باشند. اما کسانی که دنیا را فقط با عینک اسرائیل میبینند، خواه بایدن و یا ترامپ و احزابشان، این افراد قطعا به این نسل جدید اهمیت نمیدهند و بایدن دانشجویان دانشگاه خود را اینگونه خطاب قرار میدهد که شما متوجه نیستید و این مربوط به مرحله ناپختگی سیاسی است. بنابراین یک انفصال و جدایی ذهنی و شکاف بزرگ در این نسل وجود دارد؛ نسل پیر در آمریکا و این نسل جوان. اما اگر این نسل جوان بتواند ابتکار عمل را در دست بگیرد و واقعیت را تحمیل کند، اوضاع میتواند تغییر کند، اما این امر نیازمند زمان، افزایش تحرکات و تحولات بسیاری است که چه بسا فراتر از جنبش سیاسی دانشجویی میرود.
انتهای پیام
منبع: خبرگزاری ایسنا